Bologna (Italie), études de médecine et d'humanités, poursuivies à Pavie et Padoue. |
Grec : Connaissance : Oui, Certitude : Certain |
Latin : Connaissance : Oui, Certitude : Certain |
est en relation avec Gérard-Marie Imbert |
est en relation avec Pierre Galland, Paris (France), son collègue au Collège Royal. Un dialogue rédigé par l'élève de Vimercato, Spirito Martino de Cuneo, le "Dialogus de entelechia" (Paris, Christian Wechel, 1543), le met en scène dialoguant avec le professeur Pierre Galland sur la signification exacte du terme aristotélicien d'entéléchie. |
Médecin, 1530 médecin ordinaire du roi François Ier, puis de sa seconde épouse, Éléonore de Habsbourg. |
Professeur de logique, Collège du Plessis à Paris, avant 1540 |
Professeur de philosophie, Collège Royal à Paris, Paris (France), 1542 premier professeur de philosophie au Collège Royal. |
Professeur de philosophie, Université de Turin, Torino (Italie), 1561 |
Conseiller, après 1561 conseiller du duc de Savoie, Emanuele Filiberto. |
Traducteur, il a participé au débat sur la traduction d'Aristote au XVIe siècle, par sa tentative d'expliciter le sens du texte philosophique et de rendre le style concis du Stagirite: "Ego eam rationem in conuertendo sequendam esse ratus sum, unt nec uerbum uerbo plane redderem, nec uerborum ornatum praepostere ambiens sententiam solam exponerem, aut paraphrasten agerem, sed una sensum explicarem et breuem concisamque Aristotelis dictionem, quantum Latina pateretur locutio, sequerer, idemque Latinis qui Graecis Aristoteles uideretur". Il est notamment, après Georges de Trébizonde et Argyropoulos, traducteur en latin de la "Physique" d'Aristote (Paris, 1550). |
Commentateur, d'Aristote : "Commentarii in tertium librum Aristoteli de anima" (Paris, Chr. Wechel, 1543); "Francesci Vicomercati Mediolanensis in octo libros Aristotelis de naturali auscultatione commentarii" (Paris, 1550); "De principis rerum naturalium libri tres" (Venetiis, apud Franciscum Bolzetam bibliopolam Patauinum, 1596). |
Bianchi Luca, Studi sull'Aristotelismo del Rinascimento, Subsidia Mediaevalia Patavina, t. 5, Padova, Il Poligrafo, 2003, 235p |
Gilbert Neal Ward, Francesco Vimercato of Milan: A Bio-bibliography, Studies in the Renaissance, t. 12, 1965, p. 188-217 |
Hasse Dag Nikolaus, Aufstieg und Niedergang des Averroismus in der Renaissance: Niccolò Tignosi, Agostino Nifo, Francesco Vimercato, "Herbst des Mittelalters" ? Fragen zur Bewertung des 14. und 15. Jahrhunderts, Berlin / New York, De Gruyter, 2004, p. 447-473 |
Meerhoff Kees, Some Sixteenth-Century Readings of Aristotle's "Ethics", Der Aristotelismus in der frühen Neuzeit, Kontinuität oder Wiederaneignung?, Wiesbaden, Harrassowitz, 2007, p. 291-324 |
Perfetti Stefano, Aristotle's Zoology and its Renaissance Commentators (1521-1601), Ancient and Medieval Philosophy. De Wulf-Mansion Centre, Series I - XXVII, Leuven, Leuven University Press, 2000, X-258p, ISBN: 90 5867 050 3 |
Schmitt Charles B., Aristote et la Renaissance, Epiméthée, Paris, Presses Universitaires de France, 1992, 183p, ISBN: 2-13-044861-5 |